ورامین پورتال جامع شهرستان ورامین
سال شمار زندگی علی قمی کردی
۱۳۳۹ تولد در شهر مقدس قم
۱۳۴۹ عزیمت به پیشوا با درخواست مردم این شهر از پدر وی برای امام جماعتی مسجد سرچشمه
۱۳۵۴ دریافت مدرک سوم راهنمایی ، عزیمت به تهران و شروع به کار در بازار
۱۳۵۵ شروع مبارزات انقلابی برضد رژیم طاغوت ، توزیع اعلامیه ها و نوارهای سخنرانی امام خمینی (ره)
۱۳۵۷ مجروحیت از ناحیه پا در تظاهرات خیابانی درشب هفدهم ماه مبارک رمضان در سن ۱۸ سالگی
۱۳۵۸ پیوستن به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، اعزام به پادگان امام حسین (علیه السلام) برای آموزش نظامی، دعوت مسئولان پادگان از او برای استقرار درپادگان به جهت آموزش نیروها به خاطر استعداد و مهارتش ، رفتن به کرمانشاه علی رغم تهدید به قطع حقوق ازپادگان، آشنایی با شهیدان ؛ محمود کاوه ، ناصر کاظمی و محمد علی گنجی زاده زواره در پادگان شهید منتظری ، تعلیم و آموزش نیروهای رزمنده به عنوان مربی آموزشی
۱۳۶۳-۱۳۵۹ عزیمت به کردستان به همراه دوستان در سن ۲۰ سالگی و آشنایی با مسیح کردستان «شهید محمد بروجردی» و حضور ئر ارکان تیپ ویژه ی شهدا از بدو تاسیس ، حضورموثر درعملیات های کمین و ضد کمین علیه ضد انقلاب در عنلیات های حساسی مثل ؛ آزاد سازی محور پیرانشهر– سردشت ، انهدام مرکزیت دمکرات ، عملیات آزاد سازی سد بوکان ، محور مهاباد – سردشت و محور مهاباد – پیران شهر
۱۳۶۲ ازدواج و عزیمت به کردستان
۱۳۶۳ شهادت در درگیری با ضد انقلاب درمحورنقده – مهاباد در تاریخ ۱۲ تیرماه در سن ۲۴ سالگی
مزار شهید : تهران ، گلزار شهدای بهشت زهرا (س)،قطعه ی ۲۴ ،ردیف ۷۵، شماره ی ۲۴ ، بالای سرمزار شهید دکتر مصطفی چمران.
قمی در قاف
علی قمی کردی ۲۳ فروردین ماه ۱۳۳۹ ه.ش در شهر قم متولد شد. در سن هفت سالگی راهی مرسه میشود و تا کلاس سوم ابتدایی را در قم سپری می کند. از آنجا که پدرش روحانی بود، عده ای از مردم پیشوا از شیخ عباس قمی کردی درخواست می کنند که به پیشوا بیاید.
شیخ عباس دعوت مردم این دیاررا لبیک می گوید و با خانواده اش راهی پیشوا می شوند. علی از کلاس چهارم ابتدایی به بعد را در پیشوا می گذراند. او درسال ۱۳۵۱ وارد مقطع تحصیلی راهنمایی می شود و این دوره را با موفقیت به پایان می رساند. پس از دریافت مدرک سوم راهنمایی در سال ۱۳۵۴ به پدرش می گوید که می خواهد در مغازه حاج حسین فاضلی دوست[۱] – که مرد با تقوایی است – به کار شود پدرش هم با خواسته ی او موافقت می کند.
حضور علی در بازار تهران باعث می شود روحیه ی انقلابی اش روزبه روز شعله ورتر شود. او درسال های نزدیک به انقلاب به پخش اعلامیه ها و نوارهای حضرت امام (ره) همت می کند.
قمی بارها هنگام پخش اعلامیه در سطح شهر ، تحت تعقیب عوامل ساواک قرار می گیرد. در تظاهرات و راهپیمایی ها حضور فعالی داشت. تا اینکه شب هفدهم ماه مبارک رمضان سال ۱۳۵۷، هنگام تظاهرات در مقابل مسجد لرزاده به دلیل اصابت گلوگه ی عوامل ساواک مجروح می شود. و همان شب فردی فورا او را به منزل خود می برد و بعد او را به بیمارستان منتقل می کند.
علی در روزهای پیروزی جمهوری گل محمدی[۲] دوران نقاهت را در بیمارستان سپری می کند و پس از بهبودی به بازار برمی گردد.
در اوایل سال ۱۳۵۸ به دنبال تشکیل سپاه انقلاب اسلامی ، به عضویت رسمی سپاه در می آید. برای طی دوره ی آموزش نظامی به پادگان امام حسین (علیه السلام) تهران اعزام می شود و با موفقیت کامل دوره را به پایان می برد و با شوق و شوری وصف نشدنی برای آموزش نیروها به غرب کشور اعزام می شود.
قمی در ابتدا مدتی به کرمانشاه می رود. درآنجا به همراه دلاورانی چون کاوه، کاظمی و گنجی زاده در پادگان آموزشی شهید منتظری به عنوان مربی آموزشی به آموزش رزمنده ها می پردازد و پس از مدتی به همراه همین حماسه سازان، راهی کردستان می شود و در تیپ ویژه مشغول خدمت می شود.
قمی در کردستان شیفته ی شخصیت و منش شهید محمد بروجردی می شود. او بیش از هشتاد عملیات در محورهای مختلف کردستان انجام می دهد. در آزادسازی جنگل های آلواتان از دست ضد انقلاب، حماسه می آفریند و به افتخار این پیروزی شکوهمند، همراه تعدادی از فرماندهان و رزمنده ها به محضر امام (ره) شرفیاب می شود.
در آزادسازی محور پیران شهر – سردشت و همچنین آزادسازی سد بوکان اقتدار قمی به چشم می آید. و به دلیل این دلاوری ها و رشادت ها به عنوان قائم مقام تیپ ویژه ی شهدا انتخاب می شود.
قمی کردی پس ماه ها حضور در کردستان در اسفند ماه ۱۳۶۲ با دختری پاکدامن ازدواج می کند و خطبه ی عقدشان را امام (ره) جاری می کنند.
علی قمی کردی پس از انجام موفقیت آمیز عملیات قائم در روز ۱۲تیر ۱۳۶۳ با خبر می شود که ضد انقلاب به محور نقده – مهاباد حمله کرده و چند پاسگاه را تصرف کرده است.
بلافاصله با هفتاد تن از نیروهای خبره خود به سه راهی نقده اعزام می شود و با ضد انقلاب درگیر می شود و به شهادت می رسد. پیکر او را طبق وصیت خودش در بهشت زهرا دفن می کنند.
حاج حسین فاضلی دوست ، بعدها پدر خانم علی قمی کردی می شود.[۱]
تعبیر زیبایی است از سلمان هراتی – شاعر معاصر- برای انقلاب[۲]
منبع : کتاب ” کوچ لبخند ” نوشته ی حسین قرایی
