ورامین پورتال جامع شهرستان ورامین
علی رضا در تاریخ اسفند ۱۳۴۵ در یک خانواده مذهبی و کم در آمد در روستای قشلاق عمروآباد به دنیا آمد . دوران طفولیت را در همان روستا سپری کرد تا زمان شش سالگی که بر اثر فقر مالی پدر و مادر به کارخانه قند آمد و در سن ۷ سالگی در دبستان ولی عصر (رضا پهلوی) مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۳۵۷ تحصیلات دبستانی خود را پایان رسانید که همزمان با پیروزی انقلاب خونبار اسلامی بود که از همان اوایل انقلاب نسبت به اجتماع وخانواده احساس مسئولیت شدید داشت چنانچه دلش می خوست به هر طریقی که می شود پشتیبان انقلاب باشد . روزها به تحصیل و بقیه وقت خود را در کنار پدر به کشاورزی می پرداخت.
در سال ۱۳۵۷ به مدرسه راهنمایی شهید رجایی (معین) مشغول تحصیل شد تا سال ۱۳۶۲ که دوره راهنمایی را با موفقیت گذراند .در همین ایام بود که علیرضا کم کم شروع به فعالیت در بسیج محل و در مسجد محل کرد که دوران تقریبا مشکل و سخت را سپری می کرد از یک طرف کمک پدر در امر کشاورزی بود از طرف دیگر تصیل می کرد و در اوقات فراغت خود را در اختیار بسیج می داد و بدون اینکه خستگی در چهره او دیده شود همیشه کارهایی را که به او محول می شد با جان و دل انجام می داد هیچگاه نمی گفت خسته شدم یا ابراز خستگی و ناراحتی کند با دیگران مخصوصا پدر و مادر و اطرافیان بسیار خوش رو و خوش رفتار بود و برادران کوچکتر راهمیشه راهنمایی می کرد و می گفت پشتیبان اسلام و امام و انقلاب باشید.
علیرضا در امر ورزش نیز با اینکه وقت زیادی برای ورزش کردن نداشت ولی علاقه فراوان داشت مخصوصا در رشته والیبال و تکواندو . در اردوهای ورزشی که از طرف مدرسه برگزار می شد شرکت می کرد .و در ورزش سعی می کرد پهلوان باشد نه قهرمان .
در سال ۱۳۶۲ علیرضا در دبیرستان شهید کریمی ورامین در رشته بهداشت محیط مشغول به تحصیل شد و همینطور که زمان می گذشت علیرضا هرچه بیشتر عاشق انقلاب و امام عزیز می شد .دیگر مانند سیلی شده بود که نمی توانست آرام داسته باشد . تا سال اخر دبیرستان که از همان اوایل سال با اعمال و گفتار و رفتار خود به صورتی عمل میکرد که می خواست به اطرافیان بنماید که باید اعمال ما به شکلی باشد که در زندگی اخری خود سعادت مند باشیم . وقتی امتحانات ثلث اول را پشت سر گذاشت دیگر نتوانست این دنیای فانی راتحمل کند در تاریخ ۲۵ دی ماه سال ۱۳۶۵ با سپاهیان حضرت محمد (ص) عازم جبهه شد و در مورخ ۱۰ بهمن ۱۳۶۵ به آرزوی خویش که شهادت بود رسید .
یادش گرامی و راهش پررهرو باد
———————————————–
تهیه شده توسط بسیجیان پایگاه شهید محراب مدنی و نمازگزاران مسجد مهدیه کارخانه قند
