زندگی نامه شهید محّمدعلی باقری
شهید محّمدعلی باقری
«محمّد علی باقری» در فروردین ماه سال ۱۳۳۷ در خانوادهای متدیّن در روستای «آبباریک» دیده به جهان گشود. پدرش به شغل کشاورزی اشتغال داشت. «محمّد علی» تحصیلات ابتدایی را در همین روستا گذراند. امّا به علّت مشکلات مالی و عدم وجود امکان ادامهی تحصیل در روستا از ادامهی تحصیل بازماند و به شغل بافندگی اشتغال یافت. از دوران نوجوانی مشغول به کار و کسب درآمد شد. در اوایل سال ۱۳۵۶ به خدمت سربازی اعزام شد. پس از چند ماه با شروع مبارزات مردم غیور ایران اسلامی و در پی فرمان رهبر کبیر انقلاب «حضرت امام خمینی (ره)» – که فرمان ترک پادگانها را دادند – او نیز به این فرمان، لبیّک گفت و از پادگان فرار کرد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، به فرمان «امام(ره)» برای ادامهی خدمت، خود را معرّفی نمود و در «کمیتهی انقلاب اسلامی» مشغول خدمت شد. «محمّد علی» در سال ۱۳۵۸ تشکیل خانواده داد که ثمرهی این ازدواج، سه پسر و دو دختر میباشد که از ایشان به یادگار ماندهاند.
او علاوه بر حضور در جبهههای جنگ، در مأموریتهای مختلف به مرزهای کشور و شهرهایی همچون«زاهدان» – که از طرف گروهکهای ضدّ انقلاب، نا امن و همچون جبهههای نبرد از حسّاسیّت خاصّی برخوردار بود – شرکت میکرد. پس از چند سال خدمت در قسمتهای مختلف نیروی انتظامی در «ستاد مبارزه با موادّ مخدّر» و مبارزه با اشرار و قاچاقچیان موادّ مخدّر به خدمت خود ادامه داد.
«محمّد علی»در انجام وظایف خود، بسیار سختکوش و قاطع بود. در عین حال، از مسائل اخلاقی و انسانی در برخورد با مجرمان غافل نبود. او انس و الفت خاصّی به مفاهیم قرآن داشت و بارها ترجمهی قرآن را تکرار کرده و میگفت: «با خواندن قرآن احساس آرامش میکنم.»
احترام به پدر و مادر، توجّه به نماز اوّل وقت و باحضور قلب، صداقت در گفتار و عمل و علاقمندی به خانواده و توجّه به حلال و حرام از ویژگی های بارز اخلاقی او بود. در انجام مأموریتهای محوّله و پیگیری پروندههایی که در راستای مبارزه با موادّ مخدّر داشت، به شهرستانهای مختلف به عنوان مأموریت میرفت و بارها در شرایط سخت و خطرناکی قرار گرفت. در انجام مأموریت، شب و روز نمیشناخت و در این راستا مورد تشویق و توجّه بسیاری از مسئولین قرار گرفت.
سرانجام در مأموریّتی که جهت مبارزه با اشرار و قاچاقچیان موادّ مخدّر به همراه تعدادی از همکاران به شهرستان «کرمان» اعزام شد، در درگیری با اشرار در نیمه شب ۲۷ مرداد سال ۱۳۸۱ در حوالی «رفسنجان» بر اثر اصابت گلوله به سرش به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
منبع: ساجد