ورامین پورتال جامع شهرستان ورامین
تاریخ پر افتخار دفاع مقدس هشت ساله ایران، مملو از حماسه‌های ماندگار و بی‌کران ستاره‌های آسمان پر فروغ ایران اسلامی است که در لحظه لحظه این دفاع پیروزمندانه و غرور آفرین درخشیدند و با شهادتشان خود را فروزان و ماندگار کردند.
شهید علی تاجیک یکی از همین ستارگانی است که در سال ۱۳۳۹ در خانواده‌ای متدین، مذهبی و کشاورز در روستای آبباریک شهر ورامین به دنیا آمد.
پدر و مادر علی که پس از دوازده سال هدیه‌ای از پروردگار خود دریافت کرده بودند، نام او را به واسطه عشق و ارادت قلبی به ائمه اطهار علیهم‌السلام، علی نهاده و او را نذر خدمتگذاری به خاندان نبوت و امامت کردند.
پدر علی که روستازاده و کشاورزی پاک طینت و سخت‌کوش بود، با درآمد اندکی که از کار و تلاش خود از کشاورزی داشت به تربیت اسلامی وی همت گماشت.
علی پس از رسیدن به سن هفت سالگی برای کسب علم و دانش به دبستان روستای محل سکونتش رفت و پس از کسب موفقیت‌های تحصیلی، برای ادامه تحصیل به مدرسه راهنمایی در روستای (ایجدانک) که چندین کیلومتر فاصله با روستای محل سکونتش داشت رفت و در سرما و گرما با پای پیاده این فاصله را از منزل تا مدرسه پیمود.
وی در هنگام تحصیل هیچ وقت از کمک و مساعدت به پدر، مادر و خانواده خود در امر کشاورزی دریغ نمی‌کرد و پس از فراغت از کلاس درس به فعالیت کشاورزی می‌پرداخت. علاقه به پدر و کمک به ایشان در امر کشاورزی و امرار معاش و کمک به اقتصاد خانواده سبب شد تا علی پس از اتمام دوران راهنمایی از تحصیل باز مانده و به‌صورت شبانه روز به پدرش در امر کشاورزی کمک کند.
در همین دوران که صدای فریادهای اعتراض آمیز مردم از گوشه و کنار روستاها و شهرهای کشور به رهبری حضرت امام خمینی (ره) بر علیه رژیم فاسد پهلوی بلند شده بود، علی به همراه جوانان متعهد و مذهبی روستا وارد فعالیت‌های انقلابی در سطح روستای آبباریک و شهر ورامین شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، علی خود را آماده خدمت سربازی کرد و کوله بار خودش را بست و در سال ۱۳۵۹ برای گذراندن دوره آموزشی وارد یگان دریایی (حسن رود) شد. در همین دوران بود که رژیم اشغالگر عراق بی محابا کشور ایران را مورد هجوم وحشیانه خود قرار داد. از این‌رو وی از طرف نیروی دریایی از همان روزهای آغازین جنگ تحمیلی به شهر خرمشر اعزام و جزو نخستین نیروهایی بود که در مقابل متجاوزان عراقی صف آرایی و مقاومت کرد.
در این مقابله، وی براثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه دست چپ به شدت مجروح شد و در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران نزدیک به یک سال بستری شد. وی پس از بهبودی به روستای خود بازگشت و ضمن گذراندن دوران نقاهت، در راستای کمک به پدر خود به کشاورزی مشغول شد.
ارادت وی به خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام او را به سمت فعالیت‌های گروهی و مذهبی کشاند و در سال ۱۳۶۰ وی یکی از دست اندرکاران برگزاری مراسم‌های هیئت عزاداری حضرت قائم (عج) روستای آبباریک بود.
عشق و علاقه او به بسیج و دفاع از میهن، دوباره او را در سال ۱۳۶۱ از طرف بسیج روستا به جبهه‌های حق علیه باطل کشاند و چندین ماه به صورت مستمر در مناطق عملیاتی حضوری موثر داشت.
علی در سال ۱۳۶۲ به استخدام شهرداری ورامین در آمد و مشغول خدمت گذاری به مردم شهر ورامین شد.
ایشان در همین سال لباس دامادی به تن کرد و ازدواج کرد که ثمره این ازدواج موفق، یک فرزند دختر بود که از وی به یادگار مانده است.
پس از سه سال زندگی مشترک، زمانی که فرزند او بیست ماهه بود، داوطلبانه در سال ۱۳۶۵ از طرف پایگاه مقاومت بسیج شهرداری ورامین به همراه لشکر عظیم و پر افتخار حضرت محمد رسول الله (ص) به منطقه عملیاتی مهران اعزام شد.
بعد از ۴۵ روز آماده باش، زمانی که به برای استراحت به پشت جبهه منتقل شده بود پس از شنیدن خبر در پیش بودن عملیات، به مرخصی نرفت و در عملیات غرور آفرین کربلای ۵ شرکت کرد.
وی هر چند که در این عملیات زخمی شده بود اما حاضر به بازگشت به پشت جبهه و بیمارستان نشد و با عهدی که با خدای خود بسته بود، در مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۶۵ با تنی مجروح، در حین عملیات از ناحیه پشت سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و شربت شهادت را نوشید و آسمانی شد.
پیکر مطهر علی پس از بازگشت به زادگاهش، تشییع با شکوهی شد و در قطعه شهدای آستانه مقدس امامزادگان محروم و مظلوم روستای آبباریک آرام گرفت.
شهید علی تاجیک انسانی خوش کردار، خوش رفتار و خوش اخلاق و فردی خیر خواه، متعهد، متدین، مذهبی و پیش قدم در امور خیر بود و بعد از شهادت وی پایگاه مقاومت بسیج شهرداری ورامین به نام پر افتخار این شهید معظم مزین گشت.
فارس
