خانه » شهدای ورامین » خاطرات شهدا » خاطرات شهید مصطفی اردستانی/اینجا ، چه جای خوبی است…

خاطرات شهید مصطفی اردستانی/اینجا ، چه جای خوبی است…

خاطرات سرلشگر خلبان شهید حاج مصطفی اردستانی

اینجا ، چه جای خوبی است


« سید مرتضی اردستانی ، برادر همسر شهید »


حاج مصطفی اردستانی به اماکن متبرکه و زیارتگاهها علاقه خاصی داشت . در هر کجا که بود . چنانچه فرصتی می یافت ، حتماً به زیارت نزدیکترین مکان زیارتی می‌رفت . شبهای جمعه ، زیارت اهل قبور ، بویژه رفتن سر مزار شهدا را ترک نمی‌کرد .
یک هفته قبل از شهادتش (۸/۱۰/۷۳ ) ، به ورامین آمده بود . نزدیکی‌های غروب ، خود را برای بیرون رفتن از منزل آماده کرد . از او پرسیدم :
حاج مصطفی ! کجا ان‌شاء الله ؟
زیارت ، امامزاده جعفر (ع)
اگر چند لحظه صبر کنی ، من هم در خدمتتان باشم .
امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع) یکی از اماکن زیارتی در شهر پیشوای ورامین است که بسیار مورد احترام و اعتقاد مردم آن سامان است . همه روزه مشتاقان آن بزرگ‌زاده به زیارتش رفته و به روح خود آرامش می‌بخشند . حیاط امامزاده که نسبتاً وسیع است ، قبور برخی از مؤمنین پیشوا و ورامین شده است . در گوشه‌ای از آن ، قبور متبرک شهدا زینت خاصی به این محل داده و درست سر راه ورود به صحن امامزاده قرار گرفته است .
به آستانه امامزاده رسیدیم . حاج مصطفی با حالت خضوعی که همواره در این گونه اماکن بر وجودشان مستولی می‌شد ، دست بر سینه گذاشته بود و زمزمه کنان جلو می‌رفت . من هم کمی عقب‌تر از ایشان در حال حرکت بودم و از حالت خشوع و تواضع حاج مصطفی تحت تأثیر قرار گرفته بودم .
دستی بر در ورودی کشیده ، آن را بوسیدم و آرام به صحن حیاط امامزاده وارد شدیم . او طبق عادت ، ابتدا برای زیارت مزار شهدا رفت .
گویی که وارد بوستانی پر از گل شده باشد ، چنان صورتش برافروخته شده و به وجد آمده بود که تحت تأثیر قرار گرفتم . در حالی که لبخندی شیرین بر لبانش نقش بسته بود . رو به من کرد و گفت :
مرتضی ! با درست کردن این حوض در کنار مزار شهدا اینجا چقدر خوب و باصفا شده !
من که متفکرانه اعمال و حرکات ایشان را زیر نظر داشتم ، تنها با تکان دادن سر ، حرفش را تأیید کردم و به خواندن فاتحه برای شهدا مشغول شدم .
مزار برادر حاجی ، به نام « شهید اصغر اردستانی » در همان مکان است و برخی از آنها نیز از دوستان نزدیک و یا همکلاسی‌های حاج مصطفی بودند . او با حوصله تمام در کنار مزار تک‌تک شهدا قرار می‌گرفت و برایشان فاتحه می‌خواند .
فاتحه تمام شد ، به قسمت پایین مزار شهدا آمد و در نقطه‌ای متوقف شد . مرتب با پایش به آن نقطه می‌کوبید و می‌گفت :
مرتضی ! این جا چه جای خوبی است !
گفتم :
حاجی مصطفی ! منظورتان چیست ؟
با آرامش خاصی گفت :
خوش به حال کسی که پایین پای این شهدا قرار می‌گیرد !
درست یک هفته بعد از آن ، پیکر پاکش در همان نقطه آرمید و تازه فهمیدم که حالات آن روز شهید از نوعی الهام درونی حکایت داشت . گویا می‌دانست به زودی همان محل ، مزار متبرک خودش خواهد بود . ولی من آن روز از درک این بیان حاج مصطفی عاجز بودم .

منبع: کتاب اعجوبه قرن

یک نظر

  1. جعفر نائینی محمدی

    هو الشّهید
    بربال ملائکه
    او در روستای قاسم آباد ، از توابع بخش پیشوا، در جوار بارکاه ملکوتی امام زاده جعفر ، فرزند امام موسی الکاظم (ع) و برادر بلافصل امام رضا(ع) و کریمه اهل بیت ، حضرت فاطمه معصومه (س)، در خانواده ای مذهبی و متدین و زحمت کش چشم به جهان گشود.
    این همجواری ثمراتی را در وجود اهالی این منطقه به جا گذاشته است که مقام معظم رهبری می- فرمایند:
    « اساسا پیشوا مرکز و پایگاه شهادت نیکان و برگزیدگان است.»
    او مسمّای اسم خود یعنی برگزیده و انتخاب شده بود. دارای سجایای اخلاقی بلند که در این چند سطر نمی گنجد، اما باید گفت که اخلاق نیکو، تواضع، بردباری، نورانیت، بشاشیت، شجاعت، رشادت، رزم آوری، روحیه خستگی ناپذیر در او متجلی بود.در عین حال که در میدان جهاد اصغر قهرمانانه می رزمید و باعث سربلندی نظام مقدس جمهوری و حفظ و حراست از دست آوردهای انقلاب و میهن و نوامیس بود ، مقید به سعی و تلاش در مبارزه با هوای نفس بود ، بطوریکه در میدان جهاد اکبر هم یک مجاهد به تمام معنا شد؛ مراقبت شدید و محاسبه دقیق داشتند، بیشتر اوقات روزها روزه و شبها اهل مناجات و راز و نیاز با حضرت دوست بودند. از توکّل بسیار بالا برخوردار و توسّل به ائمه را سرلوحه خود قرار داده بودند.این فرمانده عالی رتبه نیروی ارتش با اخلاص کامل و بدون هیچ تکبر گاهی اوقات که به دیدار پدر و مادر می آمدند در کارهای کشاورزی کمک می کردند.او کسی نبود جز سردار سرافراز و رشید اسلام شهید والا مقام مصطفی اردستانی که به استناد کلام حضرت حق :«إن ا …. اشتری من المؤ منین …» با خدا معامله کرد وتمامیّت خود را با کمال میل در راه خدمت گذاری به خلق فدا کرد.بر ما و شماست یاد و خاطره این انسانهای ملکوتی را گرامی داریم و آداب و اخلاق آنها را الگو و سرمشق زندگی خود قرار دهیم .باشد که مرضی پروردگار قرار گیرد.

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.