حاج رحیم مخدومی

رحیم مخدومی در سال ۱۳۴۵ در ورامین به دنیا آمد. اشتیاق نوشتن از دوران دبستان در وجودش زبانه می کشید و در مسابقاتی که از طرف اداره ی آموزش و پرورش در مدارس برگزار می شد، شرکت می نمود.در سال های دبیرستان در رشته ی حسابداری به تحصیل پرداخت. از همان سال ها نوشتن را به طور جدی آغاز کرد و از سن ۱۷ سالگی تا پایان سال ۱۳۶۷ به طور متناوب، در شش نوبت در صحنه های جنگ تحمیلی حضور داشت. مواجه شدن با شخصیت های دفاع مقدس از جمله فرماندهان و دوستان نزدیکش که در روح لطیف و حساس او بسیار تأثیرگذار بودند، و گهگاه به شهادت می رسیدند، انگیزه ی نوشتن را در وجود او تقویت نمود. در همان بحبوحه ی جنگ تحمیلی مطالبی را می نوشت و گاهاً در حضور رزمندگان و دوستانش قرائت می نمود. تعدادی از داستان هایش هم در مجلات و روزنامه های آن سال ها به چاپ می رسید. نوشتن در قالب کتاب را از سال ۱۳۶۸ آغاز نمود. ایشان تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی در رشته ی امور تربیتی ادامه داده و اکنون به کار تدریس مشغول است. در عین حال با بسیج، سپاه، جهاد سازندگی و سازمان تبلیغات اسلامی همکاری داشته است. در حوزه ی ادبیات دفاع مقدس در زمینه خاطره نگاری، رمان، داستان کوتاه و نمایشنامه آثار بی شماری را پدید آورده است که برخی از آن به شرح ذیل است:
آنان که رفتند، خواب ها و خاطره ها، هرکسی کار خودش، یک آسمان هیاهو، جنگ پابرهنه، مردان درد، نرگس، چه کسی ماشه را خواهد کشید، آخرین نامه ی سمیرا، فرمانده ی من، شهردار خوبو، معلم فراری، مالک خیبر، لوطی و آتش، یار کجاست، بین دنیا و بهشت، وقتی پرده کنار رفت، پروانه های عرصه خبر و کتابهایی برای کودکان با نام های: خدا به حرفهایم گوش داد، روزی که خواهرم خندید، سلام بر قرآن و ..