خانه » بناهای تاریخی ورامین » اماکن مذهبی » امامزاده یحیی کهنه گل

امامزاده یحیی کهنه گل

اولیاء الله آملی در تاریخ رویان روایت کرده است امامزاده یحیی یکی از سادات بزرگوار و به لحاظ نقل بسیاری از حدیث های مربوط به سادات موسوی منطقه ری معروف بوده است و به او یحیی علوی می گفته اند . در تاریخ رویان آنچه که از حضور فخرالدین رازی در مشهد حکایت آورده می گوید

روایت کرده  مارا احمدبن سعید از یحیی بن الحسن العلوی و سپس داستان رفتن سادات به سوی مشهد برای دیدن امام رضا و شهادت ایشان در این مسیر را بیان کرده است . ابوالفرج اصفهانی گفته : امامزاده یحیی به دست یاران عبدالله بن عزیز حاکم ری از قرای ری به قتل رساندند . نام قاتل نصرت جلال الدین نانوا بوده است .سبک معماری مقبره شباهت زیادی به مسجد جامع دارد.بنا شامل یک اتاق گنبد دار است دیواره های آن از خارج توسط یک سلسله اتاقهای کوتاه متعلق به دوره های بعد محاصره شده است وژان دیولافوا که در سال ۱۲۶۰ هجری قمری از این محل دیدن کرده معتقد است که مقبره برجی هشت گوش که الان از بین رفته و به دوره قبل از سلجوقی تعلق داشته و دارای طرح های آجری فاقد تزئین کاشی و سفال بوده است . وی مسجد را به دوره سلجوقی و امامزاده را به دوران مغول منتسب می سازدو به هنگام بازدید زاره که قبل از سال ۱۹۱۰ م صورت گرفته است سردر ورودی سقوط کرده بود ه. او می نویسد  که برج هشت گوش در داخل ، طاقچه های مسطح و محرابی گچی آبی رنگی داشته و نیز شبستان مربع امامزاده کاشی هایی به تاریخ ۶۴۱ هجری قمری داشته . در حال حاضر سردر طاق ها و برج هشت گوش هم از بین رفته .دیولافوا از کاشیهای تزئینی محراب و ازاره اتاق و مقبره سخن می گوید و می نویسد که قسمتی از آن برداشته شده و به فروش رفته است.عقیده او بر این است که کاشیهایی در دوره های بعد از اتمام ساختمان به جای تزئینات اولیه آن انجام شده است.ساختمان از خارج مربع  و از داخل هشت گوش است و در تمام گوشه ها و زوایا طاقچه دارد.دیوار محراب در زمان بعد با آجر کاری پر شده است .زاره اولین دانشمندی است که از این محراب نامبرده . در گذشته محراب کاشی بسیار نفیسی را در خود جای داده بوده که هم اکنون در موزه پاریس فرانسه نگهداری می شود .ازاره اتاق تا ارفاع ۸۵/۱ متری از تزئینات اولیه عاری شده . ولی در ناحیه میانی دیوار و طاق  ، گتیبه گچی و در سطح پاطاق ، نغول های گچبری عالی وجود دارد و سطح پاطاق با مقرنس کاری و گچبردی پرشده است.در مورد اتاق و تزئینات آن چهار تاریخ ذکر شده است .بازل در حاشیه گچبری ،

سال ۷۰۷ ه .ق  را خوانده است و در کتیبه گچبری  ان موجود است . در قرن دوازدهم میلادی ژان قدمت بنا امامزاده یحیی را به دوران سلجوقیان می داند و قدیمی ترین بنایی که مادام ژان تصویرش را در کتاب خود کشیده از آن دیدن کرده و نگارنده خود دیده ام معتقدم پدر سید فتح الله حسنی بوده باشد.(منبع : پورتال تاریخی شهرستان ورامین)

http://varaminmunicipality.com/fa/images/tourism5.jpg

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.