حیات – شهید مصطفی زوارهای فرزند قاسم درهشتم بهمن ماه سال ۱۳۴۰ روستای حصار بالای شهرستان ورامین، چشم به جهان گشود. مصطفی که از همان سال های کودکی، از هوش سرشار علمی و نبوغ مذهبی برخوردار بود.
مصطفی زوارهای تحصیل را از روستای جوادآباد آغاز نمود. مقطع ابتدایی را در دبستان شهدا به پایان رساند و به دلیل مهاجرت خانواده، دوره راهنمایی را در شهرستان ورامین سپری نمود. هم زمان با ورود به دبیرستان، اوقات فراقت خود را در کارخانه چیت سازی به تلاش و فعالیت میپرداخت و بدین ترتیب، هزینه امر تحصیل خود را، تأمین میکرد.
مصطفی، هم زمان با طلوع جاودانه انقلاب، در حالی که ۱۶ سال بیشتر نداشت، دیگران را به مبارزه علیه رژیم طاغوت، دعوت می کرد. وی در تکثیر اعلامیهها و پخش آنها در اماکن مختلف، حضور داشت و همراه ملت قهرمان، در تظاهرات و راهپیماییها، شرکت می نمود. به دلیل همین فعالیت ها، چندین مرتبه مورد تعقیب عوامل ساواک، قرار گرفت که با درایت و تیزهوشی رهایی یافت.
پس از پیروزی انقلاب ایران در شکل گیری کمیتههای انقلابی به منظور مقابله با نیروهای ضد انقلاب، از هیچ کوششی دریغ نورزید. با تشکیل جهاد سازندگی، به عنوان جهادگر همراه آن نهاد شد و برای ارتقاء فکری و فرهنگی مردم روستا و کمک به محرومان و مستضعفان به خدمت شبانهروزی پرداخت.
زمانی که میهن اسلامی مورد هجوم نیروهای بعثی قرار گرفت روانه سرزمین نور شد و در خاک جبهههای جنوب حماسههای فراوانی آفرید. او که شیفته خدمت و حضور در سپاه بود، پس از مدتی به دلاورمردان سپاهی پیوست. به دلیل لیاقت و کاردانی، به عنوان مسئول دفتر فرماندهی سپاه برگزیده شد و هم زمان با آن وظایف نهاد سپاه در ستاد برگزاری نماز جمعه ورامین را بر عهده گرفت.
در سال ۱۳۶۰ تصمیم به تشکیل زندگی مشترک گرفت و پیمان آسمانی خود را بنا نهاد. بعد از عملیات خیبر، بیشتر زمان ها را در جبهه حضور داشت و با قلبی لبریز از ایمان و حماسه، به مبارزه ادامه داد. سرانجام در حالی که فرماندهی پشتیبانی و مهندسی رزمی لشگر ۱۰ سید الشهدا را بر عهده داشت، در عملیات تکمیلی کربلای ۵، در ۱۴ اسفند سال ۱۳۶۵ در اثر اصابت ترکش خمپاره به پهلو، آخرین وضو را با ذکر عاشقی گرفت و نماز خونین شهادت را به جای آورد.