ورامین پورتال جامع شهرستان ورامین
خبرگزاری مهر: سرمربی پرافتخار کشورمان که ۲۵ سال سابقه مربیگری ملی و باشگاهی دارد و در حال حاضر سرمربی تیم والیبال تازه تأسیس “متین” ورامین است، جایگاه این تیم را جزو چهار تیم اول لیگ باشگاههای برتر ایران می داند.
مصطفی کارخانه در سال ۱۳۳۸ در روستای جلیل آباد پیشوا که آن زمان جزیی از شهرستان ورامین بود به دنیا آمد؛ از ۱۵ سالگی در جلیل آباد والیبال را آغاز کرده و سپس در تیمهای منتخب ورامین، منتخب پارچین، منتخب صنایع دفاع، باشگاه های تهران، تیم ملی نیروهای مسلح، تیم ملی ارتش جمهوری اسلامی ایران یا تیم منتخب نیروهای مسلح بازی کرده است.
وی ابتدا مراحل دریافت مدرک مربیگری درجه یک را گذرانده و اکنون داری مدرک مربیگری درجه دو است(درجات مربیگری در والیبال طبق گفته خود کارخانه متفاوت با رشته هایی مانند فوتبال است)؛ وی در دوران بازیگریش هیچ گاه در تیم ملی ایران بازی نکرده ولی از باهوش ترین و کارآمدترین مربیان ملی و باشگاهی بوده است.
وی تنها سرمربی در ایران بوده که در سه رده سنی تیمهای ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان سرمربیگری کرده و بهترین مربی اخلاق ورزش کشور شناخته شده و از کسی که در خانواده روحانی بزرگ شده و زادگاهش شهر مقدس ورامین است، این انتظار می رود که بهترین مربی اخلاق ورزش کشور در سال ۱۳۸۶ انتخاب شود.
دو سال بهترین مربی ورزش ایران انتخاب شده و تنها مربی است که دو بار این افتخار را کسب کرده، مربیهای دیگری نیز هستند اما آنها فقط یک بار انتخاب شده اند؛ این مربی باتجربه در باشگاه های صنام، صنایع دفاع، پیکان، پتروشیمی بندر امام(ره)، گیتی پسند اصفهان مربیگری کرده و امسال نیز در تیم متین ورامین مربیگری می کند که پنج بار با تیم صنام و چهار بار با تیم پیکان قهرمان باشگاههای ایران شده است که در این زمینه بیشترین افتخار را دارد.
پرافتخارترین مربی والیبال ایران تعریفی از حرفه ای بودن برای خود دارد که در هفت “ت” خلاصه می شود؛ “توکل، تعهد، تخصص، تعقل، تداوم، تحول، تکامل” این هفت “ت” و تعریف این هفت “ت” را تفکر حرفه ای می داند.
مصطفی کارخانه در روزهایی که تیمش با ۱۲ امتیاز به رده چهارم جدول رده بندی رقابتهای لیگ برتر صعود کرده و تا به امروز مقابل تیمهای باریج اسانس کاشان، شهرداری تبریز، میزان مشهد و آلومینیوم هرمزگان به پیروزی رسیده و در هفته هفتم لیگ برتر در گنبد میهمان تیم “بازرگانی جواهری گنبد”خواهد بود، در مورد تیم تازه تأسیس “متین” ورامین و فراز و نشیبهای آن، والیبال ورامین و شهرستان پیشوا که زادگاه اوست و مسائل والیبال باشگاهی و ملی ایران با خبرنگار مهر گفتگو کرده که قسمت اول آن را می خوانید:
مهر: درباره شروع فعالیت تیم والیبال “متین” ورامین بگویید.
کارخانه:شروع کار برای تشکیل تیم والیبال “متین” ورامین زمانی آغاز شد که در روز پایانی والیبال جام رمضان امسال در سالن شهید امیر گلعباسی، حضور یافتم و آنجا پیشنهاد دادند یک تیم والیبال لیگ برتری در ورامین تأسیس شود که با کمال میل قبول کردم.
در آن مقطع، چند پیشنهاد مربیگری داشتم که تقریباً تمام شده بود ولی از آنجایی که ورامین را دوست داشتم و معتقدم که ورامین مرا به والیبال معرفی کرده و به پاس محبتی که ورامین و مردمش در حقم داشتند، این پیشنهاد را قبول کردم؛ چراکه در سطح کشور و سایر رشته ها تنها مربی هستم که سرمربی تیم ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان بوده ام و این یک افتخار و رکورد، برای خودم و منطقه ورامین است.
با تجربه ۲۰ ساله کار مربیگریم در عرصه های حرفه ای این پیشنهاد را قبول کردم و طی جلسات بعدی که داشتیم، شرکت “کارا سازه متین” به مدیریت امیرحسین قنبر، اسپانسر و حامی مالی اصلی تیم شد و طی جلساتی که با وی داشتیم، بسیار زود جذب یکدیگر شدیم.
مهر: مبنای همکاریتان با مدیران شرکت “کارا سازه متین” چه بود؟
کارخانه:شرکت “کارا سازه متین” می خواهد برای ورامین قدمهای محکمی بردارد و نیت خیری برای ورزش ورامین دارد، زیرا دیدگاه هایی که ایشان برای آینده ورزش ورامین دارند، همه مثبت بوده و مبنای کارشان این است که به جوانان ورامین خدمتی شود که این را باید به فال نیک گرفت.
باید شرکت “کارا سازه متین” مورد حمایت تمام مسئولان شهرستان ورامین قرار بگیرد، یک بخش خصوصی از پول شخصی خودش، سرمایه گذاری کرده، باید از این کار استقبال کرد تا آن پایداری و ثباتی که برای ادامه کار لازم است به دست بیاید.
مهر: هدفگذاری هم برای “متین” دارید؟
کارخانه:یک هدفگذاری که از همان روز اول برای تیم انجام داده ایم، این است که انشاءالله قله هایی را برای شهرمان در سال اول فتح کنیم؛ فتح اول اینکه برای دوره رفت لیگ برتر باشگاههای ایران، ظرفیتها و شایستگی هایمان را نشان دهیم؛ برای نیم فصل دوم نسبت به دور رفت، کار به مراتب سخت تر می شود، باید نقاط ضعف در دوره رفت هر چه بوده، بازنگری و برطرف شود تا جزو چهار تیم اول قرار بگیریم.
در لیگ برتر باشگاههای ایران، تیمهایی به مرحله پلی آف می روند که اول تا چهارم هستند، بنابراین اگر می خواهیم این کار بزرگ را در سال اول انحام دهیم، باید تلاش کنیم.
تجربه ۳۰ ساله ام در ورزش این را می گوید که کار بسیار سختی است ولی این تعهد را داده ایم که بتوانیم جزو چهار تیم اول قرار بگیریم؛ وقتی جزو چهار تیم قرار بگیریم با برطرف کردن ضعفها، برداشتن موانع و کم کردن محدودیتها می توان به یک تیم با ثبات، بادوام و با پایداری لازم رسید چراکه می خواهیم بزرگی کنیم.
وقتی قرار است جزو چهار تیم قرار بگیریم، تیمهایی را مقابل داریم که ازتیم متین، بیشتر هزینه کرده اند و قدمت بیشتری دارند، بنابراین اگر می خواهیم در برابر آنها کم نیاوریم، برای ورامین افتخار کسب کنیم و ورامین را به عنوان یک قطب جدید والیبال به ایران معرفی کنیم، باید مبارزه کنیم.
این کار زمان لازم دارد، می خواهیم یک راه میانبری را با زحمت برویم، می دانیم بسیار زحمت دارد و کار سختی است اما با استراتژیهایی که برای رسیدن به این هدف داریم که ۱۰ آیتم را در نظر گرفته ایم، می توانیم به هدفمان برسیم.
مهر: معیارهای انتخاب بازیکنان توسط شما چه بود؟
کارخانه:با نشستی که با مسئولان تیم و کادر فنی داشتیم، بازیکنان شایسته ای را جذب کرده ایم، با زمان بسیار کم، توانستیم بازیکنان خوبی را جذب کنیم، بازیکنانی که از هر نظر قابلیت عضویت در تیم ورامین را داشتند؛ مهمترین فاکتوری که برای جذب بازیکنان داشتیم به لحاظ اینکه ورامین یک شهر مذهبی است، شخصیت، اخلاق و انضباطی بود که باید یک بازیکن داشته باشد و مهارتها، مسائل تکنیکی و تاکتیکی در اولویت دوم بود.
در انتخاب بازیکنان حتی به جسم و فیزیک آنها توجه شد، به نظرم همه چیز براساس آن معیارهایی که برای انتخاب یک بازیکن حرفه ای یا نیمه حرفه ای باید باشد، لحاظ شده و ترکیب تیم، ترکیب بسیار خوبی است؛ بازیکنانی جذب شده اند که تأثیرگذار هستند و تجربه بازی در لیگ و در تیمهای اول، دوم و سوم را دارند چون می خواهیم بزرگی کنیم و جزو چهار تیم قرار بگیریم.
چون سال اولمان بود، مشکل سهیمه داشتیم، بیشتر از پنج بازیکن لیگ برتری نمی توانستیم برای تیم انتخاب کنیم، چهار بازیکن جوان، دو بازیکن امید و دو بازیکن خارجی هم می توانستم به خدمت بگیریم.
مهر: و بازیکنان ورامینی تیم؟
کارخانه:از بازیکنان ورامینی بهترینشان احسن الله شیرکوند است که واقعاً افتخار شهرستان است، چون دیر برای جذب بازیکنان اقدام کرده بودیم، شیرکوند با تیم شهرداری ارومیه قرارداد بسته بود.
البته تیم “متین” ورامین بازیکنان خوبی جذب کرده است؛ قاسم کارخانه، علی اصغر رزم فر، امیرعلی فتحعلی، محمد میرزایی همه بچه ورامین و بازیکن تیم ملی جوانان هستند که به عنوان یک سرمایه برای ورامین هستند؛ چهار بازیکن ورامینی داریم که آینده بسیار درخشانی دارند و به عنوان سرمایه به آنها نگاه می کنیم.
مهر: معیار انتخاب دو بازیکن خارجی متین؟
کارخانه:دو بازیکن خارجی تیم نیز بازیکنانی هستند که یکی پاسورمان “جوردی باربرا” اسپانیایی ست که فصل قبل در پیکان بازی کرده و تجربه بازی در لیگ ایران را دارد و “نیکلای نیکولوف”با تیم ملی بلغارستان در المپیک ۲۰۱۲ سوم شده است.
بازیکنانی را آورده ایم که می توانند به عنوان یک الگو برای جوانان ورامین باشند و شاخص هستند؛ نظری افشار، عندلیب، تاجر، میرزا جانپور و… در عین حال که تأثیر گذارند، بازیکنانی هستند که می توانند الگوی بسیار خوبی برای جوانان ورامین باشند.
مهر: استراتژی تیمتان چیست؟
کارخانه:یک استراتژی برای تیم تعریف کردیم؛ یک پروسه چهار ساله ای داریم که مبنا را بر این گذاشته ایم که با حمایت بخش خصوصی، این کار انجام شود؛ از مربی تیم نوجوانان و جوانانمان خواسته ایم که در هر سال، تیم نوجوانان باید چهار، پنج بازیکن به جوانان تغذیه کند و نوجوانان را بسازد و تحویل تیم جوانان دهد و همین طور مربی تیم جوانان سالی چهار، پنج بازیکن به بزرگسالان تغذیه کند.
هدف این است که این جوانان با تجربه و مهارت بالا به رده بعدی بیایند و وقتی در بزرگسالان آمدند، مهارتهای آنها را بالا ببریم و بازیکنان آماده ای بسازیم که بتوانند در لیگ برتر باشگاههای ایران بازی کنند که با این کار در آینده، بومی گرایی نیز خواهد شد.
مهر: در واقع شما می خواهید در چهار رده سنی تیم داشته باشد؟
کارخانه: این یک اجبار است؛ داشتن تیم بزرگسالان فلسفه اش این است که یک تیم نوجوانان، جوانان و امید باید داشته باشیم؛ بنابراین باید روی اینها سرمایه گذاری کرد و از آنجایی که می خواهیم کارها و زحمتهایمان بی نتیجه نشود، هدف برای تیم تعریف کرده ایم که به نوجوانان گفتیم، باید جوانان را تغذیه کنید، به جوانان گفتیم امید، به امید هم گفتیم، بزرگسالان را تغذیه کند.
مهر: بحث نظارت فنی با کیست؟
کارخانه: نظارت فنی با خودم است و برنامه ای در ورامین داریم؛ با معلم ورزشهای مدارس راهنمایی و ابتدایی هماهنگی کرده و طرح درس به معلم ورزشها خواهیم داد که این آموزشها را به دانش آموزان بدهند؛ برنامه بسیار خوبی خواهد شد اما نیازمند این است که مدیران مدرسه با این برنامه همکاری لازم را داشته باشند.
این کار اگر مورد استقبال قرار بگیرد، هم به نفع شهرستان و هم به نفع شرکت “کارا سازه متین” است که انشاءالله مدارس را تحت پوشش بیاوریم و امکانات اولیه مانند توپ، تور، لباس و … را به آنها بدهیم که امید است بتوانیم یک سرمایه گذاری خوب انجام دهیم؛ خروجی این طرح منتهی می شود به اینکه از دانش آموزان آموزش دیده برای تیمهای نوجوانان و جوانان استفاده کنیم، ضمن اینکه در هر منطقه ای که در ورامین استعداد وجود دارد، قطعاً بررسی خواهد شد.
مهر: این کار در ادامه طرح استعدادیابی فدراسیون والیبال است؟
کارخانه: بله، با توجه به تعامل و ارتباطات خوبی که با فدراسیون والیبال و هیئت والیبال تهران وجود دارد، یک کانون و مدرسه والیبال در ورامین تأسیس خواهد شد تا آموزشهای لازم را به آنها داده و مسابقات مینی والیبال را دایر کنیم که در گذشته در ورامین این کار بسیار خوب شکل گرفته است.
مهر: در تشکیل این تیم نقش شما چقدر مؤثر بوده است؟
کارخانه: اگر بخواهم از خودم تعریف کنم، حمل بر خود ستایی می شود؛ می گویم بچه ورامینم و اگر افتخاری دارم از ورامین کسب کرده ام و مدیون ورامین هستم پس با تمام وجود تمام تجربیاتم را در اختیار این تیم می گذارم؛ پشت این همه قهرمانی که داشته ام بالاخره یک روزمه است؛ روزمه، روزمه بسیار خوبی و تجربه گرانبهایی است که تمام آن، خالصانه در اختیار ورامین قرار می گیرد.
مهر: ورود این تیم در سطح استان چقدر مؤثر است؟
کارخانه: والیبال استان تهران باید کمکمان کند که این طور هم بوده، خوشحال می شوم که شهریار و… تیم داشته باشند حتی پیشوا که تازه آمده، هرچه رقابت بیشتر باشد، گرمی بازیها و جوانان، برای اینکه عضو تیم شوند، بیشتر می شود.
مهر: در واقع با تیمهای تهرانی رقابت می کنید؟
کارخانه: بله، معمولاً در لیگ باشگاههای ایران، تیمهای تهرانی قهرمان می شوند.
مهر: شهرستان پیشوا نیز در لیگ دسته یک سرمایه گذاری کرده است؛ این تیم می تواند موفق باشد؟
کارخانه: آنها در واقع بومی گرایی کرده اند، “متین” نیز اگر قرار بود به لیگ یک برود، مبنا را بر بومی گرایی می گذاشت تا از بازیکنان و استعدادهای ورامین استفاده کند، برای پیشوا آرزوی موفقیت داریم و هر کمکی بخواهند، دریغ نمی کنیم.
مهر: چرا طلوع کیان مربی آنالیزورتان به قطر نرفت؟
کارخانه: علیرضا طلوع کیان، ۱۰ سال است که با من کار می کند و از تجربیات بالایی برخوردار است و داوود آهنگری کمک اولم نیز این گونه است، برای اینکه در هزینه های تیم صرفه جویی کرده باشیم، طلوع کیان با همان پولی که داده ایم آنالیزور، کمک و بدنساز تیم است؛ خودم اجازه ندادم که برود و خودش نیز به خاطر موقعیت تیم نرفت و البته پیشنهاد بسیار خوبی داشت، اگر می خواستم برای تیم بدنساز بیاوریم باید ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان، برای کمک مربی نیز ۵۰ تا ۶۰ میلیون پول می دادیم؛ طلوع کیان هر سه کار را انجام می دهد و صادقانه زحمت می کشد، آهنگری نیز همین طور است.
فداکار که به عنوان قائم مقام و نماینده باشگاه است، انصافاً توانسته مدیریت بسیار خوبی کند، مجموعه را خوب اداره کرده و به همین خاطر برای تیم آینده بسیار خوبی می بینیم و انشاءالله همه چیز خوب پیش می رود.
مهر: عده ای می گویند کارخانه برای پول به تیم متین ورامین آمده است!
کارخانه: قبل از قراردادم با تیم میتن از چهار یا پنج باشگاه پیشنهاد داشتم، باور کنید جایی بود که پول به مراتب بیشتر از اینجا می دادند ولی قبول نکردم.
اگر به خاطر پول می خواستم کار مربیگری کنم، سال گذشته با تیم گیتی پسند اصفهان ۲۰۰ میلیون تومان قرارداد داشتم؛ یک نفر را پیدا کنید که از ۲۰۰ میلیون تومان بگذرد، بنده هفته هفتم متوجه شدم با آن سیستم نمی توانم کار کنم و تیم گیتی پسند را رها کردم؛ داورزنی رئیس فدراسیون والیبال گفت “بمان پولت را بگیرم”، گفتم “نه، پول برایم ارزش ندارد” و از آن مبلغ گذشتم؛ پس اگر به خاطر پول باشد از ۲۰۰ میلیون تومان نمی گذشتم.
مهر: در واقع ملاکهایتان اعتقادی است؟
کارخانه: بله، اعتقادی است و شک نکنید جز این، چیز دیگری نیست، وقتی بتوانم از ۲۰۰ میلیون تومان بگذرم، مطمئن باشید از یک میلیارد و چیزهای دیگر نیز می توانم بگذرم.
سالی که تیم دوم نوجوانان جهان شدم، تیمی ماهیانه ۱۵ هزار دلار می داد، سال ۲۰۰۱ ماهی ۱۵ هزار دلار را الان اگر حساب کنید، ماهی یک میلیارد می شود، پس اگر آن موقع نرفتم به عشق والیبال مملکتم نرفتم.
هرگز به خاطر پول، خود را نفروخته ام و نخواهم فروخت، چون پول برایم مانند چرک کف دست است و هیچ ارزشی ندارد اما برایم معنویات به مراتب بالاتر از مادیات قرار دارد و این را در همه جا ثابت کرده ام؛ جایگاه و درجه ام مشخص است، دلیلی ندارد که دروغ بگویم.
مهر: برنامه های آتی خود را بگویید.
کارخانه: یک هدفگذاری برای متین ورامین انجام داده ایم، عوامل مؤثر و تأثیرگذار در راستای معیارهای فنی وجود دارد که تئوری و عملی آنها را کار می کنم؛ پنج آیتم در نظر گرفته ام که استانداردم را صد درصد قرار داده ام که در رأس تمام اینها آمادگی جسمانی است، وقتی جسم قوی شود، تکنیک و تاکتیک و مسائل دیگر در دل آنهاست، وقتی تکنیک بهتر انجام شود و قوی باشد، تاکتیک نیز بهتر انجام می شود، وقتی تاکتیک قوی باشد به سراغ مسائل و فاکتور دیگر می رویم.
معتقدم، وقتی وارد عرصه قهرمانی می شویم باید برای بازیکن یک برنامه ریزی داشته باشیم، استانداردها و آمادگی جسمانی تیمم را بالای ۹۰ درصد برسانیم که این شامل قدرت، سرعت، استقامت، چابکی، انعطاف پذیری هماهنگی و یکسری فاکتورهای دیگر که در بحث آمادگی جسمانی بوده است.
در تکنیک، سرویس، دریافت، پاس، اسپک، دفاع و توپگیری است، برای اینها استاندارد و معیار دارم و در کارهای تاکتیکی، یک تاکتیک انفرادی و یک تاکتیک تیمی داریم که برایش معیار قرار داده ام.
فاکتوری به نام آمادگی ذهنی و روانی داریم که در دل آن روحیه جنگندگی، اعتماد به نفس، تیزهوشی، تمرکز، کنترل، تعادل و انگیزه است که انسجام تیمی در دل این می آید.
یک آتیم نیز همکاری گروهی است که در آن اخلاق، تعهد، وجدان کاری آمده است، اینها یک بخشی از کار است که بازیکن باید رعایت کند که به سیستم فنی بر می گردد.
عوامل دیگری نیز وجود دارد، عوامل مؤثر و تأثیرگذار در راستای معیارهای فنی و شاخصهایی که هست و برای تیم متین تلاشم را می کنم و اولین آیتم، ایمان قوی و توکل به خدا، تعهد کاری و توکل است.
خود و بازیکنان را مکلف کرده ایم به اینکه اخلاق مداری، سلامت نفس مداری، وجدان مداری، انصاف مداری، رستگاری، درک شرایط یکدیگر، قدرت تحمل یکدیگر، روح پهلوانی، ایثار، گذشت، دلسوزی، خالصانه و مخلصانه کار کردن و بدی را با خوبی جواب دادن در افکارمان نهادینه شود، وقتی این موارد نهادینه شد، آن موقع خدا با ماست.
مهر: پس شما دارای استانداردها و معیارهای مدیریتی و مربیگری تعریف شده هستید.
کارخانه:بله؛ وقتی مربی برای تیم معیار داشته باشد، دلیل پسرفت و پیشرفت بازیکن را می داند، وقتی بازیکن پسرفت کرد او را می خواهم و می گویم که تو پسرفت کرده ای و به بازیکن می گوید کجا پسرفت داشته است؛ وقتی مربی استاندارد و معیار داشته باشد، بازیکن هم راحت تر از مربی این موضوع را می پذیرد و هم چون می داند، مربی استاندارد دارد، توجه عمیقی به صحبتها و کار مربیگری پیدا می کند.
مربی بعد ذهن بازیکن را به این سمت می برد که در والیبال سیستم لیگ این طور است، وقتی سه بر صفر یا سه بر یک ببریم، سه امتیاز به تیم تعلق می گیرد، اما اگر سه بر دو باشد، تیم برنده دو امتیاز و تیم بازنده یک امتیاز می گیرد.
“متین” می خواهد با اخلاق ترین، با انضباط ترین، منسجم ترین، با ثبات ترین و با تقواترین تیم در لیگ شود و به فضل پرودگار می خواهد جزو چهار تیم برتر کشور باشد.
وظیفه سرمربی سنگین است، باید ذهنیت مثبت را جایگزین ذهنیت منفی کند چراکه ذهنیت منفی برای تیم، ترمز است، بنابراین اگر می خواهیم به هدفمان برسیم باید ترمز را رها کرده چراکه اینها برای تیم ترمز است.
مهر: شاید این شاخصها در هر تیمی مدنظر باشد!
کارخانه: شاید بسیاری از تیمها این برنامه را نداشته باشند و این شاخص مدنظر خودم است که برایم الگو شده و به معنی داشتن تفکر حرفه ای است؛ اینکه در هر صورت از نظر آمادگی جسمانی، تکنیکی، تاکتیکی، روانی، خودباوری، انگیزه تمرکز و ویژگیهای جمعی خلاقیتهایی که در والیبال است را بدانیم.
تعریفی از حرفه ای بودن دارم که در هفت “ت” خلاصه می شود: “توکل، تعهد، تخصص، تعقل، تداوم، تحول، تکامل” که این هفت “ت” هر کدام تعریفی برای خود دارد که آن تفکر حرفه ای است.
مهر: بر روی اول تا چهارم شدن تأکید می کنید، برای مردم توقع ایجاد نمی شود؟
کارخانه: نه، تلاشمان را انجام می دهیم و امیدواریم این اتفاق بیافتد.
مهر: چند تیم به باشگاه های آسیا می روند؟
کارخانه: دو تیم به باشگاه های آسیا می رود، تیم متین می خواهد جزو چهار تیم باشد که در سال اول بسیار سخت است؛ مربی اگر فرمانده جنگ باشد و بترسد، همان اول بازیکن فرار می کند، پس فرمانده باید شجاع باشد.
تلاشم را می کنم و هدف خود را برای بازیکنان تیم می گویم و با این استراتژی پیش می رویم؛ اگر بازیکن بداند مربی می خواهد جزو تیمهای متوسط ۹، ۱۰ و ۱۱ باشد، برای تیم تلاش نمی کند اما “متین” می خواهد به رده های بالا برود.
مهر: فکر می کنید با این هدفگذاری چند درصد می توانید به این اهداف برسید؟
کارخانه: همه را در این خلاصه می کنم؛ لیگی که از ۱۴ تیم، ۱۲ تیم شد، بازیها در این لیگ سخت تر می شود، در این لیگ در هفته گاهی باید دو بازی انجام دهیم و از ورامین باید به تهران برویم، از تهران به شهرستان دیگر و کار سخت و سخت تر می شود اما این طور می توانم بگویم که با کمی هوشیاری مربی، بازیکن و باشگاه می توانیم اول تا چهارم شویم و با کمی غفلت و بی توجهی می توانیم در رده های پایین تر قرار بگیریم.
مهر: به عنوان سرمربی تیمهای ملی چه افتخاراتی داشته اید؟
کارخانه: یک بار قهرمانی آسیا با تیم ملی نوجوانان و یک بار نایب قهرمانی جهان را در کارنامه کاری خود دارم و مقام نایب قهرمانی جهان برایم یک افتخار است که در سال ۲۰۰۱ به دست آمد.
پس از این رقابتها ۱۰ نخبه ورزشی سال را انتخاب کردند و به پاس این نایب قهرمانی جهان، خدمت مقام معظم رهبری رسیدم و جزو آن ۱۰ نخبه بودم که مقام معظم رهبری در آن مراسم مرا بوسید و عکسی از بوسه مقام معظم رهبری وجود دارد که بسیج ورزش کشور، این عکس را به من هدیه داده که زیر آن نوشته شده: “بوسه مقام معظم رهبری بر گونه های مصطفی کارخانه، پرافتخارترین مربی ورزش ایران”.
این یادگار گرانبها – بوسه مقام معظم رهبری بر گونه هایم – بهترین خاطره دوران ۳۰ ساله ورزشی ام محسوب می شود.
در تیم ملی بزرگسالان نیز دو مقام پنجمی آسیا را به دست آورده ام و تنها سرمربی هستم که در سه رده سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان فعالیت داشته ام و هیچ مربی در هیچ رشته ای این سابقه را نداشته که این افتخارات را مدیون ورامین هستم.
دریافت نشان ملی از دست رئیس جمهور به عنوان سرمربی تیم والیبال جوانان در مسابقات جهانی ۲۰۰۷ مراکش
چهار بار نیز با تیم ملی جوانان قهرمان آسیا شده و یک بار نیز مقام سوم جوانان جهان را به دست آورده ام که این مقام سومی آن قدر با ارزش بود که از دست رئیس جمهور محمود احمدی نژاد نشان ملی گرفتم، مقام هشتم و نهم جهان را نیز با تیم ملی جوانان کسب کردم.
مهر: و افتخارات رده باشگاهیتان؟
کارخانه: پنج بار قهرمانی باشگاه های آسیا را کسب کرده ام که چهار بار با تیم پیکان و یک بار با تیم صنام بوده است، ۹ بار قهرمان باشگاه های ایران نیز در کارنامه کاریم است که پنج بار با صنام و چهار بار با تیم پیکان بوده است.
سایر افتخاراتی که دارم این است که یک بار بهترین مربی اخلاق ورزش کشور شناخته شده ام و از کسی که در خانواده روحانی بزرگ شده و زادگاهش شهرستان مذهبی ورامین است، این انتظار می رود که بهترین مربی اخلاق ورزش کشور در سال ۱۳۸۶ انتخاب شود.
دو سال نیز بهترین مربی ورزش ایران انتخاب شده ام و تنها مربی هستم که دو بار این افتخار را کسب کرده ام و مربیهای دیگر فقط یک بار انتخاب شده اند.
مهر: چرا می گویید بچه ورامین هستید؟ شما بچه جلیل آباد پیشوا هستید!
کارخانه: کمتر از سه سال است که جلیل آباد زیر نظر شهرستان مستقل پیشوا درآمده و همه این مناطق تا سه سال پیش، جزو شهرستان ورامین بوده اند، پس ریشه ام در ورامین است.
مهر: در استعدادیابی و استعدادسازی تبحر دارید!
کارخانه: به این افتخار می کنم که بازیکنانی تربیت کرده و تحویل جامعه داده ام که در رأس آنها محمد ترکاشوند بود که یک سلطان در والیبال ایران است، علیرضا نادی، پیمان اکبری، امیر منظمی، عباس قاسمیان، سعید معروف، مهدی مهدوی، محمد سلیمانی، بهنام محمودی فر و… اینها بازیکنان آن زمان بوده اند که رشد کرده و به اینجا رسیده اند که با خصوصیات خودم بار آمده اند.
این بازیکنان نزدیک ۱۰ سال، چه در رده باشگاهی و چه در تیم ملی، از نوجوانان گرفته تا جوانان و بزرگسالان با مکتب خودم پرورش یافته اند؛ در مکتب من همیشه اخلاق، انضباط، شخصیت و ادب مهم بوده و بعد از این موارد، مسائل فنی اهمیت داشته است و به مسائل معنوی، بیشتر از مسائل دیگر اهمیت داده ام.
مهر: چرا در کشور به فوتبال بسیار پرداخته شده اما به رشته هایی مانند والیبال کمتر پرداخته می شود؟
کارخانه: شرایط والیبال در گذشته این طور بود که زیاد به آن پرداخته نمی شد اما اکنون تیم ملی بزرگسال برای یک تورنومنت مهم، ۱۰ سفر خارج از کشور می رود و با تیمهای بزرگ دنیا بازی می کند؛ در گذشته مشکلات بسیاری برای والیبال وجود داشت ولی در سالهای اخیر اوضاع خیلی بهتر شده است.
مهر: متأسفانه در چند سال اخیر والیبال کمی آلوده شده؛ به نظر شما الان والیبال ایران سالم است؟
کارخانه: با صحت و سلامت می گویم، این طور مسائل در والیبال ایران وجود ندارد.
مهر: یعنی والیبال ایران سالم است! پس این شایعات چیست؟
کارخانه: نه، اصلاً این مسائل در والیبال وجود ندارد، این طور نیست که همیشه تمام افراد موافق باشند، مخالف نیز وجود دارد، مسلماً کسی که مخالف است، احساس می کند باید کنار تیم باشد که در هر صورت، تیم محدودیتهایی دارد چون آن فرد نمی تواند جزو تیم باشد و از روی غرض، شایعه سازی می کند.
مهر: آیا می گویید، این حرف دلالانی است که نتوانسته اند وارد والیبال شوند؟
کارخانه: یقیناً این طور است، می توانم با جرأت بگویم والیبال ایران سالم است؛ البته مطلق نمی گویم، احتمال دارد شیطنتی وجود داشته باشد.
مهر: یعنی مربیان و بازیکنان والیبال ایران سالم هستند؟
کارخانه: بله، شک نکنید.
مهر: به عنوان همکار که از آنها حمایت نمی کنید؟
کارخانه: خیر؛ به شدت این موضوع را رد و با آن مبارزه می کنم، اگر کسی می خواهد از این راه پول به دست بیاورد، حرام است و هیچ برکتی ندارد.
مهر: مسائل سیاسی در ورزش دخیل نیست؟
کارخانه: نه، حداقل می توان گفت در والیبال این مسائل وجود ندارد.
مهر: به نظرتان رشد والیبال در سالهای اخیر چطور بوده است؟
کارخانه: آگاهی های مربیان ایران بسیار بالا رفته، درها در گذشته بسته بود ولی اکنون برای والیبال، این درها باز شده است، ارتباطات بین المللی زمان محمدرضا داورزنی بیشتر شده، از روزی که داورزنی در این عرصه آمد، والیبال راه خودش را پیدا کرد و با آمدن او یک حرکت نو در والیبال ایجاد شد.
محمدرضا یزدانی خرم برای والیبال بسیار زحمت کشید و زمانی که رفت، همه گفتند که والیبال ایران زمین می خورد ولی نه اینکه زمین نخورد، بلکه به مراتب بهتر شد؛ والیبال علمی تر شده و با یک نگاه حرفه ای تر پیش می رود.
تعاملی که بین باشگاه ها و فدراسیون برقرار شده، پایگاه خوبی در والیبال ایجاد کرده است که همه با یک احساس آرامش و شایسته سالاری جلو می روند به همین خاطر می شود به آینده والیبال ایران امیدوار بود.
باید از آقای داورزنی حمایت کرد به لحاظ اینکه اکنون والیبال در مسیر خوبی حرکت می کند، ایشان با توجه به توانمندیها و برنامه ریزیهای خوبی که برای والیبال دارد، نیازمند حمایت سازمان وزارت ورزش و جوانان است.
مهر: در این بین، نقش وزارت ورزش و جوانان چگونه بوده است؟
کارخانه: وزارت ورزش و جوانان، باید از والیبال حمایت بیشتری کند چراکه رفتن تیم ملی به لیگ جهانی جزو آرزوهای ایرانیان بوده که این آرزو برآورده شده، پس برای آن انرژی و هزینه صرف شده است و به صرف اینکه به لیگ جهانی برویم، نباید باشد.
تیم والیبال ایران، این لیاقت و توانایی را دارد که با حضور قوی در لیگ جهانی، افتخار کسب کند؛ والیبال ایران به آن مرز خودباوری رسیده و آن چیزی که والیبال و فدراسیون نیاز دارد، حمایت وزارت ورزش و جوانان است.
مهر: والیبال ایران دیگر به چه ابزار و امکاناتی نیاز دارد؟
کارخانه: شاخصه های دیگری که والیبال نیاز دارد، اتحاد، همدلی و انسجام است که والیبال ایران را به هدف خود برساند؛ باید باشگاه ها، مربیها، سرپرستان، بازیکنان و… در یک مسیر نگاهشان این باشد که در لیگ جهانی موفق شوند.
به عنوان مربی، سالی یک بار برای اینکه خود را به روز کنم به ایتالیا می روم؛ آگاهی مربیان ایرانی بیشتر شده، برنامه ریزی اصولی فدراسیون بهتر شده و نگاه بازیکن به تمرین بسیار عوض شده است؛ در سابق بازیکن در تمرین، باری به هر جهت، دو ساعت وقت می گذراند اما الان دو ساعت حرفه ای کار می کند، اکنون تمرینها روزی پنج تا شش ساعت شده است.
مهر: تفاوتهای دیگر والیبال دیروز و امروز ایران چیست؟
کارخانه: سابق به بدنسازی به چشم یک بیگاری نگاه می کردند، اما الان بدنسازی را به چشم اینکه بدن را قوی می کند، نگاه می کنند؛ اکنون به تمرینات ذهنی بیشتر توجه می شود، قبلاً شاید آگاهی در مورد ذهن و روان نداشتند؛ ذهن و روان اگر آماده نباشد، تیم بهترین بدنساز، مربی و تکنیک و تاکتیک را هم داشته باشد، نمی تواند موفق شود.
اکنون در ایران اختصاصی کار می شود؛ به همان اندازه که به تمرینات تکنیک و تاکتیک توجه شده، به تمرینات ذهنی و روانی هم توجه می شود، روحیه قهرمانی طلبی بسیار عوض شده است که اینها همه دست به دست هم داده و فدراسیون، مربی و بازیکن خود را به استانداردهای جهانی رسانده اند؛ نگرش باشگاه های ایران نسبت به تفکرات حرفه ای باشگاه داری عوض شده و اکنون والیبال ایران واقعاً به استانداردهای جهانی نزدیک است.
مهر: والیبال بزرگسالان ایران چگونه جهانی شد؟ چرا در دوره شما این اتفاق نیفتاد؟
کارخانه: بزرگسالان همیشه می گفتند، چرا به جوانان و نوجوانان پرداخته می شود؟ همان جوانان و نوجوانان الان بزرگسال شده اند و تجربه لازم را پیدا کرده اند و همان بازیکنان هستند که اکنون تنومند و قوی شده اند؛ در گذشته به این اندازه ارتباط بین المللی و بودجه نبود، اما اکنون آن قدر با تیمهای بزرگ دنیا بازی کرده ایم که دیگر بازیکن واهمه و استرسی برای بازی ندارد، اکنون والیبال ایران رشد کرده و برای آن زحمت کشیده شده که مانند درخت تنومندی شده است.
مهر: کره و ژاپن بیشتر از ایران برای والیبال تلاش کرده اند، چرا تقریباً ایران از آنها جلو افتاده است؟
کارخانه: تیمهای کره و ژاپن یک مقدار درجا زدند و در عین حال تیم ایران سرعت خود را بیشتر کرد که قد و فیزیک بازیکنان ایران باعث شد از آنها جلو بزنند؛ شرایط ایران در والیبال بهتر از آنهاست، تیم ایران برنامه ریزیهای دقیق تری داشت.
اکنون به والیبال ایران خوب توجه می شود، نگاه مسئولان به ورزش ایران بیشتر شده است، قبلاً ورزش را می خواستند که سلامت حفظ شود ولی اکنون به ورزش حرفه ای توجه می شود.
مهر: زمانی که تیمهای ملی با شما در جهان مقام می آورد، سطح مربیان دیگر ایرانی پایین تر از شما بود ولی اکنون تقریبا در یک سطح هستید!
کارخانه: مربیگری را دوست دارم و عاشق کارم هستم، برای آن شب و روز وقت گذاشته ام؛ رزومه هر کس می تواند نشان دهنده عیار او باشد، دیگران حاضر نیستند هر سال پول خود را خرج علم آموختن کند، ولی کارخانه حاضر است سالی ۱۰ میلیون تومان هم برای خودش خرج کند و راهی ایتالیا و… شود تا بر دانشش افزوده شود که البته گاهی باشگاه ها این هزینه را تقبل می کنند؛ باید باشگاه ها بدانند هرچه اطلاعات مربی بیشتر باشد به نفع تیم است.
مهر: یعنی آن موقع که شما از دیگر مربیان بالاتر بودید، دیگران این طور نبودند؟
کارخانه: بنده به دنبال این علم می رفتم ولی دیگران اهمیت نمی دادند، موفقیت هر مربی رزومه اش است؛ هر کس بیلان کاری داشته باشد، موفق است و این به یکسری فاکتورهای دیگر که یک مربی باید داشته باشد، برمی گردد.
خلاصه کار مربیگری این است که اگر مربی تیمش می برد، بداند چرا تیمش می برد و اگر می بازد، بداند چرا می بازد؛ این یک درجه علمی می خواهد و مربی خود را باید به درجه علمی برساند، پس باید تجربه لازم را داشته باشد؛ مربی باید به روز باشد و ساختارها، سیستمها، تکنیک و تاکتیکها، استراتژیها، مدیریت، علم بدنسازی، تغذیه، روانشناسی و جامعه شناسی را در والیبال بداند و به دنبال آنها برود.
مهر: در حال حاضر نقطه ضعفی در والیبال ایران می بیند؟
کارخانه: نه، والیبال ایران با زحمتهایی که یک بخشی یزدانی خرم و یک بخشی را داورزنی کشیده اند، راه خود را پیدا کرده است، علمی جلو می رود و دیگر متکی به فرد نیست؛ وقتی یزدانی خرم رفت، بسیاری گفتند که والیبال ایران از بین رفت یا وقتی مصطفی کارخانه کنار رفت، گفتند والیبال زمین می خورد ولی نه! اکنون والیبال، مانند یک اسب زین شده است و فدراسیون، بازیکن، باشگاه، داورها، مربیها و سرپرستها همه و همه زحمت کشیده اند که این چنین شود.
مهر: نقش ولاسکو چیست؟
کارخانه: والیبال ایران وارد عرصه بین المللی شده است و به یک مربی که اسم و رسم دار باشد، احتیاج دارد، یک مربی که دنیا او را بشناسد و این اسب زین شده والیبال ایران را آقای ولاسکو خوب کنترل می کند.
مهر: یعنی در توان مربی ایرانی نبود؟
کارخانه: شاید بود، اما چون همیشه مرغ همسایه غاز است، تیم را به مربی خارجی سپردند؛ با ولاسکو والیبال ایران به المپیک نرفت، اگر یک مربی ایرانی بالا سر تیم بود، اولین چیزی که همه می گفتند، این بود که اگر یک مربی خارجی بالا سر تیم بود، تیم به المپیک می رفت؛ در حالی که مربی خارجی هم بود، اما نرفت.
ایرانیان همیشه خارجیها را بزرگ و خود را کوچک می بینند؛ در ایران انسجام تیمی و وحدت نیست و در حالی که باید انسجام وجود داشته باشد، همدیگر را نفی می کنند.
مهر: این یک نقطه ضعف در والیبال است؟
کارخانه: بله، این نقطه ضعف باید نقطه قوت شود، اکنون اگر والیبال ایران بخواهد در عرصه های بین المللی قوی تر باشد، باید این انسجام را قوی تر کند.
مهر: به این اعتقاد دارید که اگر مربی خارجی خوب در تیمهای جوانان و پایه کار کند و بزرگسال را به مربیان ایرانی دهیم، برای کشور بهتر است؟
کارخانه: در تیم ملی نوجوانان و جوانان مربی ایرانی است؛ والیبال بر عکس فوتبال بوده، آنجایی که باید هزینه برای جوانان و نوجوانان صرف می شد، پرداخت کرده است که این در فوتبال نیست؛ نگران این هستم که مبادا اگر بزرگسالان تیم خوبی شد، مسئولان از جوانان و نوجوانان غافل شوند.
مهر: چه کار باید کرد؟
کارخانه: باید همچنان به جوانان و نوجوانان توجه عمیق شود.
مهر: یعنی حالا این توجه نیست؟
کارخانه: شاید باشد، ولی باید یک مقدار قوی تر شود.
مهر: شما از آن دسته از مربیانی هستید که اصول و قواعد برایتان مهم است؟
کارخانه: اصول و قواعد برایم بسیار مهم است، برخی به من، محمد مایلی کهن فوتبال می گویند، چون یک آدم نظامی هستم؛ ۳۰ سال در نیروهای مسلح خدمت کرده ام و آدم منضبط، اخلاق مدار، شخصیت مدار و قانون مداری هستم و منطقم شایسته سالاری است.
هر کس که شایسته تر باشد، انتخاب می شود و همیشه حق را به حقدار داده ام، هیچ موقع حقی را ناحق نکرده و به همین دلیل یک افتخار پشت حرفهایم است؛ بسیاری از مربیان دیگر زحمت کشیده اند ولی نتوانسته اند به اندازه بنده افتخار کسب کنند؛ یقین دارم که لطف خداوند همیشه شامل حالم بوده است.
