شهرستانهای ورامین، پیشوا و قرچک از جمله مناطق پرجمعیت و پرتراکم استان تهران محسوب میشوند و جمعیت زیادی را در خود جای دادهاند، در این بین تعداد زیادی از ساکنان مناطق مذکور کارمند، دانشجو، کارگر و فعال مشاغل آزاد هستند که مجبورند برای رسیدن به محل کار خود، به پایتخت سفر کنند و در این راستا بهترین گزینه برای جابهجایی سریع، ایمن و ارزان، استفاده از قطار است.
چند روز پیش بود که از یکی از ساکنان ورامین از مشکلاتی میگفت که مردم مناطق پیشوا، قرچک و ورامین، برای استفاده از قطار و رسیدن به موقع به محل کار خود با آن مواجه هستند.
تصمیم گرفتم برای اطلاع از وضعیت قطارها در مسیر تهران-ورامین با یکی از آنها سفر کرده و از نزدیک مشکلات مسافران این قطارها را بشنوم؛ شب را در خانه یکی از دوستان قدیمی آنجا به سر برده و صبح به تهران برگردم، بعداز ظهر یکی از روزهای همین ماه بود که حدود ساعت ۱۷ به سمت میدان راهآهن رفتم تا به قطار ۱۷:۴۰ ورامین برسم؛ بعد از ورود به ایستگاه راهآهن در محل مربوط به فروش بلیت، بلیت قطار ورامین را گرفتم و آماده سوار شدن شدم.
ایستگاه شلوغ و مملو از مسافر بود، عده زیادی از مسافران ورامین منتظر رسیدن قطار بودند، نمیدانم چرا ولی هنگامی که به ساعت رسیدن قطار و سوار شدن نزدیک شدیم اعلام شد که قطار با یک ساعت تأخیر حرکت میکند؛ علت را از مسافران منتظر جویا شدم که گفتند «این مشکلی است که برخی مواقع با آن مواجه هستیم، بدون اطلاع قبلی مسافر، ساعت حرکت قطار یک ساعت به تأخیر میافتد و تازه وقتی وارد ایستگاه میشویم و ساعت حرکت قطار میرسد، ما را از این تأخیر مطلع میکنند در حالی که میتوان سیستمهای دقیق اطلاعرسانی از قبل داشت».
در این بین یکی دیگر از مسافران قطار ورامین گفت: «وقتی مسیر مشهد شلوغ میشود، یا مشکلی در اعزام قطارها پیش میآید، اولین قطاری که سیر آن دچار تأخیر میشود، همین قطار ورامین است، هر وقت مشکلی در اعزام و پذیرش قطارها رخ دهد، اولین قطاری که فدا میشود قطار ورامین است، در برخی شرایط سیر قطار کلاً در آن روز کنسل میشود، آن هم بدون اطلاع قبلی مسافران.
ظاهراً برای وقت مردم این مناطق ارزش قائل نیستند؛ در روزهایی که پیک سفر یا تعطیلاتی باشد،ایستگاه راهآهن تهران از مسافر مملو شود و قطارهای زیادی اعزام میشوند، اولین قطاری که فدا میشود باز همین قطار ورامین است».
پس از ساعتی معطلی در ایستگاه راهآهن، عقربههای ساعت ۱۸:۳۰ دقیقه را نشان میدهد که بالأخره قطار ورامین از راه میرسد، آماده سوار شدن بودم و بالأخره در آن شلوغی سوار شدم، موفق شدم صندلی برای خود انتخاب کنم، در بین راه با مسافران صحبت کردم.
مسافر صندلی کناریام یکی از بومیان شهرستان ورامین بود، از مشکلاتشان پرسیدم، میگفت: از مشکلات عمده مسیر ریلی پیشوا و ورامین تا تهران کمبود قطار مسافری برای انتقال مسافران است؛ در حال حاضر قطار محلی تهران-پیشوا تنها دو نوبت در صبح و بعداز ظهر مسافران انبوه این مسیر را جابهجا می کند که زمان آن نیز متناسب با نیاز بسیاری از شهروندان نیست.
صادقی که خود کارمند یکی از ادارات شبهدولتی است، میگوید: تا پیش از ایام نوروز ۹۴ ، تعداد ۲ ریل باس در مسیر ورامین تا تهران فعال بود اما متولیان این قطار مدعی شدند وجود ۲ ریل باس در این مسیر از نظر مالی صرفه اقتصادی ندارد و در واقع زیانده است، بنابراین یکی از آنها را از این مسیر خارج کردند و ریلباس مذکور در مسیری دیگر به کار گرفته شد در حالی که برای مردم پیشوا و ورامین وجود این قطار بسیار الزامی بود اما به هر حال یکی از این ریلباسها از مسیر ورامین و پیشوا خارج شد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر روزانه فقط ۲ قطار شامل یک ریل باس و یک قطار دو طبقه در مسیر پیشوا-ورامین-تهران فعالیت میکند، گفت: ریلباس مذکور ساعت ۰۵:۳۰ بامداد و قطار دو طبقه ساعت ۰۶:۳۰ بامداد به سمت تهران حرکت میکند.
این مسافر قطار ورامین-تهران میگوید: کیفیت قطارهای ریلباس بسیار بهتر از قطار دو طبقه است، ریلباس سیستم تهویه و کولر دارد، صندلیهایش مناسبتر هستند ضمن آنکه برخورد خدمه قطار هم بهتر از قطارهای دوطبقه است؛ با این حال قیمت بلیت هر دوی آنها ۱۵۰۰ تومان است در حالی که بهتر بود این قیمتها نسبت به ارائه خدمات متفاوت باشد؛ قطار دو طبقه خدماتی ندارد که قیمت بلیت آن اندازه ریلباس است؛ قطار ریل باس از امکانات بهتر و مناسبتری نسبت به قطار دو طبقه برخوردار است به طوری که در زمینه تهویه و کیفیت جابهجایی مسافران این تفاوتها به خوبی حس میشود اما قطار دو طبقه مسیر تهران-پیشوا از امکاناتی نظیر تهویه برخوردار نیست و برخی از دربهای ورودی و امکانات آن نیز خراب و مستهلک شده و جوابگوی نیازهای مسافران انبوه و متعدد خود نیست.
یکی دیگر از مسافران این قطار که حرفهایمان را میشنید، میگوید: ساعت حرکت قطار صبحها از پیشوا حدود ۰۶:۲۰ است، من خودم ورامین هستم و قطار باید حدود ساعت ۰۶:۳۵ ورامین باشد اما گاهی اوقات تا ساعت ۰۷:۰۰ صبح هم منتظر میمانیم تا این قطار دوطبقه از راه برسد، از آن طرف دیر سر کار خود در تهران حاضر میشوم و این برایم مشکلآفرین شده است؛ هر روز دغدغه دارم که اگر امروز دیر برسم اینبار جواب رئیسم را چه بدهم.
این مسافر که خود را فروشنده یکی از فروشگاهای زنجیرهای تهران معرفی میکند، میگوید: چنین شهرهایی نظیر پیشوا، قرچک و ورامین در واقع خوابگاه تهران هستند، درصد بالایی از ساکنان این شهرها کارمند و کارگرانی هستند که مجبورند هر صبح به تهران رفته و شب به منزل خود برگردند؛ بهتر است دولت تسهیلات مناسبی برای جابهجایی آنها در نظر بگیرد، وزیر راه هم که دائما دم از اتصال شهرهای اطراف پایتخت به تهران از طریق ریل میزند، پس این وعدهها درباره قطارهای حومهای چه زمانی عملی میشود، تا کی باید منتظر باشیم و این سختیها را تحمل کنیم؛ دولت باید حتماً برای مردم این منطقه تصمیم بگیرد و جابهجایی آنها به تهران تسهیل شود، حالا چه از طریق ریل، یا سیستم جابهجایی دیگر.
مسافر قبلی که حالا با هم دوست و البته همسفر شدهایم، میگوید: این مشکلات کنار، مشکل دیگر ما همان اعزام نامنظم قطار از ورامین و پیشوا به تهران است، قطارهای مسیرهای دیگر همه در اولویت هستند و قطار ورامین آخرین اولویت است، در برخی روزها، مجبور هستیم، مدتها منتظر بمانیم تا قطارهای گرگان و مشهد عبور کنند، بین هر قطار هم حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه فاصله است، بعد از آن تازه اعزام قطار ما آغاز میشود؛ اگر وقت مسافران قطارهای دیگر مثل مشهد مهم است، قطعاً وقت ما هم برای خودمان باارزش است و مسئولان نباید در اینباره تفاوتی قائل شوند.
صادقی با بیان اینکه این مردم پیشوا و ورامین هستند که مشکلات خطآهن پرتردد تهران-مشهد را تحمل میکنند، میگوید: در مقایسه با قطارهای دیگر شهرهای اطراف تهران، نرخ بلیت قطار پیشوا و ورامین از قطار مناطقی نظیر هشتگرد، کرج یا پرند بیشتر است؛ خطآهن اصلی کشور (تهران-مشهد) به عنوان پرترددترین خط ریلی ایران از داخل شهر ورامین میگذرد، هنگام عبور قطارها صدای زیاد و لرزش خانهها ساکنان را آزار میدهد، عبور زیاد قطارها در طول شبانهروز موجب بر هم زدن آرامش خانوادهها و جلوه نامناسب شهری است، قیمت برخی اراضی که توسط ریل به دو قسمت شدهاند یا ریل از کنار آنها عبور میکند، کاهش یافته است، بنابراین این مردم باید خدمات بیشتری در سیستم حمل و نقل ریلی دریافت کنند.
حالا دیگر بحث داغ شده است و هر کس از مشکلاتش با این خط ریلی و قطارهایش میگوید؛ اینبار نوبت کارکنان راهآهن است که در ورامین مستقر هستند، محمدجواد که یکی از کارکنان راهآهن و مسافر قطار تهران-ورامین است، میگوید: یکی دیگر از مشکلات این قطارها، موضوع بلیت کارکنان راهآهن است، در گذشته که شرکت خدمات دهنده این قطارها دولتی بود، ما برای جابهجایی روزانه خود با این قطارها و رسیدن به محل کار در تهران، از یک کارت استفاده میکردیم و بدون تهیه بلیت سوار قطار میشدیم، اما چند وقتی است پس از خصوصیسازیها، شرکت خدمات دهنده مدعی است که باید نرخ بلیت را پرداخت کنید در حالی که راهآهن کارتی را در اختیار ما گذاشته است که به جای بلیت به متصدی نشان میدهیم و سوار میشویم.
او تاکید میکند:به تازگی متولیان قطار زیاد ایراد میگیرند و مدعی هستند چون بخش خصوصی هستند، باید پول بلیت ما را به صورت نقدی دریافت کنند و همین امر موجب بروز چالش بین کارکنان راهآهن، مسافر این قطار و متولیان قطار شده است و در نتیجه متولیان قطار میگویند چون کارکنان راهآهن مقیم ورامین که تعداد آنها هم زیاد است، نرخ بلیت را پرداخت نمیکنند، ما هم نمیتوانیم خدمات مناسبی به مسافران ارائه دهیم.
زمان میگذرد و در همین حین متوجه میشوم که از مدت زمان در نظر گرفته شده برای سیر این قطار تا ورامین گذشته و هنوز قطار به مقصد نرسیده است، یکی از مسافران نزدیک صندلیام که حالا با اغلبشان دوستشدهام، میگوید: یکی دیگر از مشکلات قطار مسیر پیشوا-ورامین-تهران و بالعکس همین طولانی شدن زمان سیر است، در حالت طبیعی قطار باید حدود ۴۵ تا ۵۰ دقیقه به مقصد برسد اما به دلیل تعدد ایستگاهها، معطلی زیاد قطار در ایستگاه و توقف زیاد قطار ورامین برای عبور قطارهای دیگر مثل گرگان و مشهد، در برخی روزها این فاصله زمانی از مبدأ تا مقصد تا ۱٫۵ ساعت هم به طول میانجامد.
به هر حال پس از ۱ ساعت سیر، بالأخره قطار به ایستگاه ورامین میرسد اما در این فکر هستم با این همه مشکلات یک قطار محلی، بالأخره پروژه راهاندازی و توسعه قطارهای حومهای که مورد تأکید آخوندی و تجربه تحصیلی آقای وزیر در خارج از کشور است، در این شرایط اقتصادی، چه زمانی به ایستگاه پایانی خود میرسد.
قرار است قطار حومهای ورامین-تهران در تابستان ۹۴ راهاندازی شود، این ادعای وزیر راه و شهرسازی است که روز هشتم آبانماه ۹۳ در بازدید پروژههای عمرانی این وزارتخانه در شهر ورامین از راهاندازی نخستین قطار حومهای ورامین-تهران در تابستان ۹۴ خبر داد و گفت: برای راه اندازی این خدمات به حجم سرمایه گذاری زنجیره ای، زیرساخت، ایستگاه، ناوگان و نحوه اتصال به ترافیک محلی و شهری نیاز است.
بنا به گفته عباس آخوندی به منظور افزایش بهرهوری، شبکه قطارهای برون شهری با مسافتهای طولانی و قطارهای حومهای تهران به شبکه ریلی مترو و به یکدیگر متصل شوند، برای این اتصال نیازمند بررسی امکانات ایستگاهی در راهآهن تهران و بازنگری جدی در برنامهها برای اتصال این مثلث ریلی هستیم> ایجاد خدمات ایستگاهی احداث خطوط ریلی حومهای و ناوگان متناسب برای حمل و نقل حومهای با شرایط تردد با فاصله کم و ظرفیت انبوه، نیاز به سرمایهگذرای جدی دارد.
استفاده از خط ریلی مشهد برای تردد قطار حومهای تهران – ورامین به علت نیاز به تردد با فاصله کم، مناسب نیست و باید خط ریلی جدیدی ساخته شود؛ این اعتقاد آخوندی است و وی تأکید دارد ایجاد خط ریلی جدید ضروری است، باید حجم انبوه جابهجایی جادهای حومهای را به راهآهن منتقل کرد و با برنامهریزی برای اجرایی شدن این طرح، امیدواریم تا تابستان سال ۹۴ اولین قطار حومهای در کشور عملیاتی شود.
البته وزیر راه و شهرسازی این را هم گفته است که برای انتقال انبوه مسافران از ورامین و دیگر شهرهای حومهای به ایستگاه راهآهن تهران حتما باید در مورد ترافیک داخلی شهر تهران نیز برنامهریزی صورت گیرد؛ یکی از مهمترین دلایل لزوم استفاده از شبکه ریلی در حمل و نقل حومهای کلان شهرها کاهش آلودگی است و باید استفاده از راه آهن را در سبک زندگی مردم وارد کنیم.
البته برخی مسئولان و مدیران هم تلاش دارند با راهاندازی و رساندن مترو به این مناطق بسیاری از مشکلات حمل و نقل عمومی را رفع کنند اما متأسفانه در کنار اینکه اجرای مترو در شهرهای جنوبشرق استان تهران با اما و اگر روبرو شده، قطار محلی موجود نیز با مشکلات متعددی مواجه است.
به هر حال امیدوارم مشکل رفتوآمد و حمل و نقل عمومی مردم این مناطق که حقیقتاً از زحمتکشترین افراد جامعه و اقشار متوسط و ضعیف هستند با توسعه قطارهای حومهای رفع شود تا یکی دیگر از اهداف اصلی کشور که حمایت از مستضعفان است، دقیقتر محقق شود.
فارس
شما که تا دیروز با نظر وزیر مخالف بودید چرا در سایتتون مطالبی را که در آن منتظر اجرای طرح جدید وزیر هستند را منتشر می کنید.
اگر دولت قبل کمی آینده نگر بود (راه آهن باید چهارخطه شود. برقی شود و توسعه یابد و …) پروژه را از راه اهن نمی گرفت و به مترو بدهد.چون قراره در حریم راه آهن باشد و انها هم نیاز به توسعه دارند بهانه گیری می کنند. خط تهران مشهد چون برای خود راه آهن بود سه ساله دو خطه شد دیگه این پروژه کوچک که برایشان کاری ندارد اگر بخواهند انجام دهند.
شورای شهر و شهرداری هم از یک طرف بهانه گیری می کنند.
چه فرقی می کند که این پروژه را مترو بسازد یا راه آهن؟
طرح وزیر می تواند راهگشا باشد البته اگر اجازه دهند و مسائل را باهم قاطی نکنند(ما مترو می خواستیم چرا جاش قطار حومه ای آمد و …)و بهانه گیری نکنند.
این پروژه از آنجا که معارض ندارد باید زود تمام میشد.نمی دونم چرا دولت قبل تمومش نکرد و با دادنش به مترو کار را پیچیده و سخت کرد؟